آیا 4 عنصر اصلی وب را می شناسید؟
وب به 4 عنصر ابر متن (Hyper text)، لینک URL، مدل client-server یا مشتری – خدمتگزار و زبان علامت گذاری( Markup language) دسته بندی می شود که در ادامه درباره ی آن ها توضیحاتی می دهیم.
ابر متن (Hyper text):
به متن ها یا فرمتی از اطلاعات گفته می شود که بر نمایشگر رایانه یا ابزار های الکترونیکی به نمایش در می آیند. ابرمتن ها به افراد اجازه می دهند تا با استفاده از اطلاعات در محیط کامپیوتر و با استفاده از ارتباط داخلی میان دو متن به اطلاعات جدیدی دسترسی یابند.
ابرمتن حاوی مراجعاتی (ابر پیوندها) به نوشته های دیگر است که با انتخاب این مراجعات به صورت خودکار به متن های مرتبط دیگر رجوع می شود. یک پرونده ی ابرمتن حاوی ابر پیوند هاست. اگر فایل به جای متن، صوتی و تصویری باشد آن را ابر رسانه (Hyper media) می نامند.
URL:
مخفف Uniform Resource Locator به معنای منابع یکپارچه است. URL به شناسه مرجع سایت گفته می شود که برای هر سایت منحصر یه فرد است و برای مشخص کردن محل حضور اطلاعات موجود روی شبکه به کار می رود. به عبارت دیگر، URL تکنولوژی آدرس دهی شبکه در شبکه است.
به زبان ساده می توان گفت که URL یک فایل در اینترنت، همان آدرس آن فایل در اینترنت است. یک URL شامل الگوی زیر است :
مسیر و نام – فایل/ درگاه:دامنه //: پروتکل
پروتکل: طرح کاربردی هم سطح آدرس که توسط سرور و کاربر استفاده می شود.
دامنه: همان آدرس وب سایت یا ادرس IP است.
درگاه:شماره درگاه پروتکل کنترل انتقال (TCP) است که سرور به واسطه آن به درخواست های ورودی پاسخ می دهد، ولی نمایش آن در آدرس اختیاری است.
مسیر – نام و فایل: نام و مسیر درخواست شده که سرور مرجع آن را کنترل می کند.
مدلClient –server یا مشتری – خدمتگزار:
مدل مشتری سرور یک چارچوب ارتباطی توزیع شده از فرآیند شبکه در میان درخواست کنندگان خدمات مشتریان و ارائه دهندگان خدمات است. در واقع، می توان گفت سیستمی است که در آن نرم افزار یا کامپیوتر مشتری(مرورگر) از نرم افزار یا کامپیوتر خدمتگزار (وب سرور) دریافت منابع اطلاعاتی مانند داده یا فایل را تقاضا می کند.
زبان علامت گذاری(Markup language):
با پیدایش وب برای طراحی و تولید صفحات وب زبان های نشانه گذاری به وجود آمد. در واقع، به کاراکترهای موجود در متن وب معنایی را مشخص می کنند که به ان زبان علامت گذاری می گویند.